25 Temmuz 2007


Egzotik lezzetler ve içgüdü bel'ası

(Peşinen belirteyim, başlıktaki a harfi, Ahmet Kaya usulü okunacak. Kısa, net.)

Tamam, bu yukarda gördüğünüz şey bir renk kartelası. Yani en azından bir renk kartelasından yola çıkılarak yapılmış bir şey. Ona en yakın şey, bahsettiğim şekilde yapılmış bir donut.

Kabul etmeniz gerekir ki, bunun bir donut'tan eksiği yok fazlası var (renk olarak). Çok fazla renk var.

Ve de, eksiği de var aslında, o da iştah açmaması. Çekici gelmemesi. Bunun sebebi de, o kadar rengin içinde kaçınılmaz olarak yakalanmış bazı kombinasyonların, içgüdünüzü uyarması:

Zehirli bu, bunu yersen kıvranarak ölürsün. Cavlağı çekersin, tabiri caizse.

İşte bu şekilde uyarıyor vücudunuz sizi. Buradan da varılacak olan sonuç: Haribo filan yiyorsun ya, o aslında içgüdüne aykırı. Tamamen öğrenilmiş bir hareket.

(Bundan bir sonuç çıkarmak için bir 15 saniye filan düşünmek zorunda kaldım. Rica ederim.)

4 yorum:

juxta dedi ki...

iştah açmadığı yalan bi kere. açıyor da yemek olarak değil..ortasına poponu koyup havuzun bi o bandına bi bu bandına çarpıp uzamak olarak.tatilim geldi hallaaam yaa..

Adsız dedi ki...

hayvanlar da(yilan neyim) parlak renkli kurbagalari yemiyolarmis zehirli olduklarindan. belgesel kurbagalarla ilgiliydi ondan kurbaga, yoksa parlak renkli olan..

Adsız dedi ki...

konya sekeri yemek de ayni sekilde icgudusel bi olay (pastel beyazimsi unkurabiyesi gorunumlu /tadimlimli olan)

Adsız dedi ki...

Donut'un istah acmasi da ögrenilmistir bence.
Eski caglarda Donut'tan igrenilmistir zira.